چالش دنیا و بمب زمان
به گزارش وبلاگ فروش ساعت، ماریو میلانو و دوروود زائلکه اساتید دانشگاه کالیفرنیا در مقاله ای برای پایگاه خبری پراجکت سیندیکیت، از آب شدن یخ های قطب شمال به مثابه خطری یاد نموده اند که می تواند تاثیرات عمیق و مضری را برای حیات بشریت به دنبال داشته باشد. امری که اگر در برابر آن آگاهانه اقدام نگردد، می تواند به یک بحران تمام عیار برای مردم دنیا تبدیل گردد.
سخت است که بتوانیم تبعات وخیم تر و فاجعه برانگیزتری را از جانب تغییرات آب و هوایی، ورای آتش سوزی های گسترده در کالیفرنیا، اورگان، و واشنگتن، و یا طوفان های شدیدی که در مدت اخیر، آمریکا و دیگر مناطق دنیا را در برگرفته اند، تصور نماییم. جدای از این ها، ما شاهد گرمای بی سابقه در هند، پاکستان و اروپا، و همچنین سیل های ویرانگر در جنوب شرق آسیا بوده ایم. با این حال، باید بگوییم که پدیده های به مراتب بدتری نیز در پیش هستند. پدیده های تهدیدزایی که بشریت را در کلیت آن مورد تهدید قرار می دهند و از آن جمله می توان به آب شدن پرسرعت یخ های قطب شمال اشاره نمود.
به گزارش وبلاگ فروش ساعت، این عارضه جانبی تغییرات آب و هوایی که می توان از آن به عنوان یک بمب یاد کرد، تایمری دارد که در نوع خود باید به آن به دیده نگرانی و اضطراب نگریست. هر سپتامبر، میزان یخ در قطب شمال به پایین ترین حد خود می رسد. درست در همین نقطه است که دانشمندان حجم و میزان یخ را با سال های گذشته مقایسه می نمایند.
نتایج این مقایسه ها و ارزیابی ها می تواند باعث ترس و وحشت ما انسان ها گردد. بر اساس داده هایی که به تازگی منتشر شده اند، در امسال، میزان یخ موجود در میانه قطب شمال، در مقایسه با سال های دیگر، در کمترین میزان خود است. نگران نماینده ترین داده این است که در سال های 2018 و 2019، میزان یخ موجود در قطب شمال، در مقایسه با 5500 سال گذشته، به پایین ترین حد خود رسیده است.
در کلِ قطب شمال، میزان یخ موجود در دریا، به دومین رکورد خود در زمینه پایین بودن میزان یخ در تاریخ 15 سپتامبر رسید. این میزان، سال به سال متفاوت است. با این حال، این فرایند به نحو قابل تاملی، نزولی است. در تاریخ 14 سپتامبر، میزان یخ در قطب شمال، به کمترین سطح خود در چهارده سال گذشته رسیده است.
با این همه، میزان یخ در قطب شمال، صرفا مناطق کمتری را پوشش نمی دهد. یخ ها در قطب شمال، به نحو قابل توجهی، باریک تر نیز شده اند. قدیمی ترین یخ هایی که در قطب شمال هستند (بیش از چهار سال سن دارند)، هم اکنون مساحتی کمتر از یک درصد از آن (قطب شمال) را شامل می گردد. یخ های یک ساله، هم اکنون بخش اعظم قطب شمال را دربر می گیرند. امری که پوشش یخی قطب شمال را شنماینده تر و آسیب پذیر تر می نماید. در شرایط فعلی، دانشمندان انتظار دارند که قطب شمال، در طی یک تا دو دهه آینده، عاری از هرگونه یخ گردد. امری که یک فاجعه تمام عیار زیست محیطی است.
نتایج این مساله، حقیقتا فاجعه بار خواهد بود. در بدترین سناریو که ظرف چند دهه آینده امکان وقوع دارد، گرمای هوا به شدت افزایش پیدا خواهد نمود. امری که می تواند معادل با افزودن یک تریلیون تن کربن دی اکسید به اتمسفر زمین باشد. با در نظرگرفتن این مساله، از 270 سال پس از شروع انقلاب صنعتی، 2.4 تریلیون تن کربن دی اکسید به جو زمین اضافه شده است. امری که گرم شدن بیشتر زمین و آب شدن بیشتر یخ های قطب شمال را به دنبال داشته و خواهد داشت.
این سناریوی بدبینانه، تغییرات جوی را به کل در 25 سال آینده به پیش خواهد برد و محقق می نماید و به سختی می توان این مساله را از نظر دور داشت. تنها در ماه گذشته، یک بلوک یخ به بزرگیِ منطقه منهتن نیویورک، از یک منطقه یخی بزرگ در شمال شرق گرینلند جدا شد. این مساله تا حد زیادی تحت تاثیر گرمای شدید اواخر تابستان رخ داد. این مسائل همگی تهدیداتی مستقیم بر علیه حیات بشر بر روی کره زمین هستند.
واضح است که در شرایط فعلی، اقدام عاجل و فوری، جهت کاستن از خطرات و تهدیدات آنچه پیش از این ذکر شد، کاملا لازم و لازم است. کاستن فوری و قابل توجه کربن دی اکسید در کره زمین، امری کاملا لازم است. با این حال، این اقدام، کافی نیست. در واقع، مطالعات صورت گرفته نشان می دهند که حتی کاستن شدید از میزان کربن دی اکسید تنها قادر است 0.1 تا 0.3 درجه سانتیگراد از گرمای کره زمین را تا سال 2050 کاهش دهد. جدای از کاستن از میزان کربن دی اکسید موجود در هوا، بایستی آلاینده هایی نظیر متان، کربن سیاه، و هیدروفلورکربن ها نیز کاهش یابند. چنین اقدامی می تواند تا شش برابر، از میزان گرم شدن هوا در مقایسه با کاهش میزان کربن دی اکسید موجود در جو، ایفای نقش کند. اتخاذ این سیاست ها موجب خواهد شد تا گرمای پیش بینی شده با فرایند فعلی برای قطب شمال، تا دو سوم کاهش یابد.
آنچه بر سر قطب شمالی می آید، کاری به اینکه ترامپ رئیس جمهور آمریکا گردد یا خیر و یا هر مساله دیگری در دنیا ندارد. اتفاقات بد اگر با شرایط کنونی به پیش رویم، حتما حادث خواهند شد. با این حال، هوشیاری و آگاهی مردم در شرایط کنونی کاملا مورد احتیاج است و همگان باید بدانند که امکان وقوع اتفاقات به مراتب بدتر، تحت تاثیر تغییرات آب و هوایی، وجود دارد. اتفاقاتی که بایستی آگاهانه از وقوع آن ها جلوگیری کرد.
*نویسندگان: ماریو میلانو، وی برنده نوبل شیمی در سال 1995 و استاد اسبق دانشگاه های کالیفرنیا، سن دیگو و مکزیکو است.
دوروود زائلکه، وی استاد دانشگاه کالیفرنیا است.
منبع: فرارو