میلیچ: لیگ را خوب شروع نکردیم اما هنوز می توانیم برای قهرمانی بجنگیم، خوشحالم مرا با مسی مقایسه می کنند - وبلاگ فروش ساعت

به گزارش وبلاگ فروش ساعت، هروویه میلیچ، بازیکن کروات تیم فوتبال استقلال درباره مسائل مختلف دوران فوتبالی اش و همچنین حضور در ایران و استقلال صحبت های جالبی را مطرح نمود.

به گزارش وبلاگ فروش ساعت، هروویه میلیچ مدافع چپ کروات تیم فوتبال استقلال در گفت وگو با سایت این باشگاه صحبت هایی را انجام داد که متن آن را در زیر مشاهده می کنید:

تلفظ دقیق اسم تو چیست؟

تلفظ نام من یک مقدار برای ایرانیان سخت است. هروویه که یک اسم کروات است.

نکته ای که رسانه های کرواسی درباره تو مطرح می کنند، شباهت زیاد تو به لیونل مسی و داریو سرنا است.

درست است. از زمانی که من فوتبال حرفه ای را در سوئد شروع کردم، گفتند که شبیه لیونل مسی و داریو هستم. آنها بازیکنان بزرگی هستند و من از این مقایسه خوشحالم. داریو سرنا از زمانی که خیلی جوان بودم قهرمان من بود.

درخشش فوتبالی ات از لیگ سوئد شروع شد، جایی که در لیگ این کشور محبوب شدی. آیا موفقیت خوبی بود؟

وقتی به آنجا رفتم یک بازیکن جوان بودم و برای اولین مرتبه بود که در خارج از کشور حضور داشتم و بازی می کردم. ابتدای کار برایم سخت بود، اما در تیم جا افتادم و توانستم اعتماد مربیان را جلب کنم و چند گل به ثمر برسانم. یکی از گل هایم پنالتی مهم بود و آن را با تماشاگران جشن گرفتم و در کل توانستم آنجا محبوبیت خوبی پیدا کنم.

پس از دو سال حضور در سوئد، به کرواسی بازگشتی و برای اولین مرتبه در زمان حضور استیماچ به تیم ملی کرواسی دعوت شدی.

بعد از دو سال به کرواسی بازگشتم و در تیم ایسترا حضور داشتم. استیماچ آن زمان سرمربی تیم ملی بود و من را به تیم ملی دعوت کرد تا اولین بازیکن تاریخ ایسترا باشم که به تیم ملی دعوت شده ام. من برای دیدار با اسکاتلند و پرتغال به تیم ملی دعوت شدم و برای اولین مرتبه برابر پرتغال در کشور سوئیس و برابر رونالدو به میدان رفتم. آن زمان وقتی در ایسترا حاضر شدم، برای اولین مرتبه در دفاع چپ بازی کردم چون پیش از این در پست هافبک چپ به میدان می رفتم. زمان و روزهای خوبی در ایسترا داشتم و با بازیکنانی مانند مودریچ و راکیتیچ همبازی بودم.

زمانی که مقابل مسی و آرژانتین به میدان رفتی، استیماچ همچنان سرمربی بود؟

نه، کواچ سرمربی حال حاضر بایرن مونیخ سرمربی تیم ملی کرواسی بود. آن زمان بال راست بازی کردم و نیمه اول را با یک گل برتری به خاتمه رساندیم، اما در نهایت 2 بر یک شکست خوردیم. آن زمان بازیکنان مهم ما مثل مودریچ در زاگرب باقی مانده بودند، چون ما یک بازی مهم با ایتالیا داشتیم.

از کرواسی به لیگ روسیه رفتی و در تیم روستوف با سیستم 2-5-3 بازی کردی و هافبک چپ بودی؛ چیزی شبیه به سیستم فعلی استقلال با حضور استراماچونی.

در روستوف با چهار یا سه مدافع بازی می کردیم؛ وقتی که تیم نیاز به گل داشت من به عنوان هافبک بازی می کردم چون بازیکنی بودم که می توانستم هجومی بازی کرده و فضا را پیدا کنم. در فیورنتینا هم که بودم، در پست هافبک بازی کردم. در فوتبال ایتالیا ممکن است مربی چند مرتبه تغییر سیستم دهد. خوشحالم در ایران با استراماچونی کار می کنم. در ایران نیز تغییر ترکیب را داریم و به سیستم سه دفاعه علاقه دارم.

در فیورنتینا روزهای خوبی داشتی، اما چرا به لیگ یونان و المپیاکوس رفتی؟ در این باره شایعه شده بود که موضوع به مدیر برنامه تو ارتباط داشت. آیا این مسئله صحت دارد؟

بعد از یک سال حضور در فیورنتینا، زندگی فوتبالی و شخصی خوبی داشتم. با وجود مصدومیت و شکستن بینی فصل خوبی سپری کردم، اما در خاتمه فصل مدیر برنامه ام گفت که از المپیاکوس پیشنهاد دارم که این تیم در لیگ قهرمانان اروپا حضور داشت و این موضوع می توانست برای قراردادهای آینده من بهتر باشد. من فکر کردم و بعد به المپیاکوس رفتم، اما آنجا شرایط خوب پیش نرفت. دو بازی ابتدایی را بازی کردم، اما نمی دانم چرا در ادامه به من بازی نرسید و در لیگ قهرمانان نیز نتوانستم به میدان بروم. بعد از 5،6 ماه در زمستان تیم را ترک کردم. از این موضوع و رفتار باشگاه با من و بازیکنان دیگر متأثر شدم.

به مهمترین اتفاق فوتبالی تو می رسیم؛ تماس ساری سرمربی سابق ناپولی و اکنون یوونتوس با تو که خواسته بود جانشین فوری غلام الجزایری (مصدوم) در ناپولی بشوی.

این موضوع برای من افتخار بزرگی بود. وقتی ساری تماس گرفت بی هیچ شکی آن را قبول کردم و برای ناپولی به میدان رفتم، اما متأسفانه او در آخر فصل به چلسی رفت. قرارداد من 6 ماهه بود و قرار شد برای ادامه همکاری صحبت کنیم، اما بعد از رفتن ساری و حضور آنجلوتی به دلیل آنکه از من شناختی نداشت، ادامه همکاری ممکن نبود و با ناپولی دیگر قرارداد نداشتم و تیم را ترک کردم.

با دو بازیکن ایرانی یعنی سردار آزمون در روستوف و کریم انصاری فرد در المپیاکوس همبازی بودی؟

هر دو نفر را می شناسم. آنها انسان و بازیکنان خوبی بودند. یادم هست که سردار به عنوان بازیکن قرضی از رابین به تیم ما آمد و ما دوستان خوبی بودیم و با یکدیگر بیرون می رفتیم و شام می خوردیم. خوشحالم که حالا در زنیت است، چون او لیاقتش را داشت و بازیکن جوان و آینده داری است و مطمئنم که در باشگاه های بزرگی بازی خواهد کرد. سردار اکنون نیز در زنیت، یکی از سه باشگاه بزرگ روسیه بازی می کند. در مورد کریم نیز او یک فرد خوب و باهوش است. کریم متأسفانه مسائلی با مربی داشت، ولی بازیکن با کیفیتی بود. مسائل باعث شد زیاد بازی به او نرسد.

وضعیت استقلال را چطور می بینی؟ چقدر به این تیم امیدوار هستی؟

لیگ را متأسفانه خوب شروع نکردیم، اما هنوز می توانیم برای قهرمانی بجنگیم. 8 امتیاز می تواند زیاد باشد، اما قابل جبران است و اگر از چهار بازی آینده امتیاز کامل را بگیریم، می توانیم به جمع مدعیان بازگردیم. به هر حال کار سخت است؛ تغییرات زیادی در تیم به لحاظ بازیکن، مربی و دیگر شرایط داشتیم، اما اعتقاد دارم که ما می توانیم به لیگ برگردیم و بجنگیم.

زندگی در ایران به همراه خانواده چطور است؟

تهران شهر خوب و قشنگ و بزرگی است و ترافیک هم دارد، اما خوب است و خانواده ام در ایران حضور دارند. به دوستانم پیشنهاد می کنم از تهران بازدید کنند، چرا که تهران شهر زیبایی است.

چه اتفاقی رخ داد که با حکم کمیته انضباطی یک جلسه محروم شدی؟

ابتدا می خواهم بگویم از این حکم و این اتفاق ناراحت هستم. من هیچ کاری نکردم. همیشه به داور احترام گذاشتم. یک نفر به داخل زمین آمد و بر سر مربی و بازیکنان فریاد زد و من متوجه نشدم او چه گفت، اما من به او گفتم 5 ثانیه می خواهم که یک شوت بزنم، ولی او من را هل داد و توپ را ازم گرفت. من دوباره توپ را گرفتم و دوباره یک شوت زدم. من ناظر بازی را نمی شناختم و داخل رختکن رفتم و شنیدم محروم شدم و این واقعا برای من خنده دار است که چنین اتفاقی رخ داده؛ من این مسئول را نمی شناختم و کاش ویدئویی از این اتفاق بود تا محرومیت من برطرف شود و بتوانم برابر سایپا بازی کنم. همیشه صداقت داشتم و به داور احترام گذاشتم، اما یک فردی به داخل زمین آمد و شروع به فریاد زدن کرد و من او را نمی شناختم چون هیچ نشانه ای هم نداشت.