پشت پردۀ خروجِ معنادار رقیب عربی ایران از یمن - وبلاگ فروش ساعت

به گزارش وبلاگ فروش ساعت، اماراتی ها تاکنون بر این خیال بودند که می توانند بر حمایت آمریکایی ها در مقابل ایران حساب نمایند، اما عقب نشینی ترامپ از حمله به ایران، متعاقب سقوط یک پهپاد جاسوسی آمریکا آب پاکی را روی دست آنها ریخت.

عماد حرب، مدیر مرکز مطالعات عرب سنتر در واشنگتن در یادداشتی در وبسایت نشریه فارن پالیسی، دلایل خروج نظامیان امارات عربی متحده از یمن را مورد آنالیز قرار داده است. از نگاه این تحلیلگر عرب، ابوظبی دلایل زیادی برای بازگشت به خانه دارد. در ادامه بخش های مهم این یادداشت را بخوانید:

در ابتدای ماه جاری امارات متحده عربی اظهار داشت که بخشی از نیروهای نظامی خود را از یمن خارج می نماید و این در حالی است که ابوظبی در روابطش با ریاض دچار مسائل زیادی است. خبر خروج نیروهای نظامی امارات در هشتم ماه جولای در حالی رسانه ای شد که ابوظبی اظهار داشت که میخواهد استراتژی نظامی خود را به رویکرد دیپلماتیک تغییر دهد و از همین رو شمار نیروهایش در منطقه را کاهش می دهد. متعاقباً یک مقام یمنی خبر را تأئید نموده و حتی به این مسئله اشاره نمود که سربازان اماراتی مدتی است که پایگاه خوخه - در هشتاد مایلی بندر حدیده در دریای سرخ- را تخلیه نموده اند. اماراتی ها در شرح این سیاست خود اعلام گفته اند که از سال گذشته خروج شان را با ریاض در میان گذاشته اند و اطمینان داده اند که خلأیی متعاقب این تصمیم در منطقه ایجاد نخواهد شد؛ به این دلیل که امارات قریب 90 هزار نیروی یمنی را از میان مردان قبایل، نیروهای امنیتی و همچنین میلیشیای جنوب را آموزش داده و آنها می توانند جای خالی امارات را پر نمایند.

ریاض هنوز نسبت به این تصمیم واکنشی از خود نشان نداده، اما بر اساس اطلاعات روزنامه نیویورک تایمز، سران ریاض مکرراً با ابوظبی در تماس بوده اند تا آنها را برای منصرف کردن از عقب نشینی متقاعد نمایند. اینگونه به نظر میرسد که امارات عربی متحده، در عرصه رقابت و نبرد احتمالی میان میلیشیایی که خود تربیت نموده، در حال ترک میدان است. به تازگی، شورای انتقالی جنوب به رهبری فرماندار سابق عدن، عیدروس الزبیدی - که در سال 2017 توسط عبد ربه منصور برکنار شد- همه اقدامات عملی برای در دست دریافت دولت در عدن را انجام داده و قصد اعلام استقلال دارد.

شاید وضعیت کنونی برای ریاض بیش از هر زمان دیگری سخت باشد؛ از سویی برآوردن مطالبات شورای انتقالی و در سویی دیگر مطالبات سایر میلیشیای تحت نظارت امارات متحده عربی از جمله نیروهای امنیتی کمربندی، نیروهای شبوانی و حدرامی و همچنین بخش هایی از ارتش یمن، گروه سلفی و بریگاد ابوعباس.

شاید بتوان چند دلیل را برای خروج اماراتی ها برشمرد:

· اول اینکه، امارات در داخل کشور، دچار کاهش رشد مالی است، از این رو ممکن است تصمیم به عقب نشینی از یمن برای خروج از بن بست فعلی، یکی از گزینه های این کشور باشد. اماراتی ها به خوبی بر این امر واقفند که میلیشیای متحد آنها بخش جنوبی کشور را تحت کنترل دارند و عربستان سعودی به رغم عصبانیت، دسترسی آنها را به جهت دریایی مسدود نخواهد کرد، جهتی که برای اهداف استراتژیک ابوظبی و تسلط بر پایگاههای دریایی از اقیانوس هند تا دریای مدیترانه حیاتی است. تصمیم سازان سعودی هرچند از عزیمت اماراتی ها عصبانی هستند، اما دسترسی آنها را به روی امکانات و تسهیلات یمنی مسدود نخواهند کرد، چرا که به حمایت ابوظبی در مقابله با ایران و یا برخورد با قطر احتیاج دادند.

· اگر نزاع کنونی به تجزیه یمن منتهی گردد، منافع امارات همچنان تأمین خواهد بود. اگر حوثی ها کنترل شمال یمن را در دست بگیرند- و جای پایی برای ایران باز نمایند- باز هم به لحاظ ژئوپولیتیک تهدید برای امارات بسیار محدود و اندک است. و در عین حال تشکیل دولت مستقل در جنوب یمن تحت حمایت و کنترل اماراتی ها و نیروهای آنها می تواند به حمایت ابوظبی متکی باشد و احتمالا دسترسی آنها به سرزمین و امکانات یمن محفوظ خواهد بود.

· امارات هنوز نگران ایران و تحرکات و تنش های خلیج فارس است و تمام کوششش را می نماید تا کشورش را از هر گونه تنشی به دور نگه دارد. اماراتی ها تاکنون بر این خیال بودند که می توانند بر حمایت آمریکایی ها در مقابل ایران حساب نمایند، اما عقب نشینی ترامپ از حمله به ایران، متعاقب سقوط یک پهپاد جاسوسی آمریکا آب پاکی را روی دست آنها ریخت. از این رو امارات کوشش می نماید تا سربازانش بیشتر به خانه نزدیک باشند.

ترجمه: زهرا خدایی/ اول آگست 2019

31052