بیماری صرع چیست؟ - وبلاگ فروش ساعت

به گزارش وبلاگ فروش ساعت، بیماری صرع بیماری است که در آن سیستم عصبی مرکزی دچار اختلال و فعالیت مغز غیر طبیعی می گردد

بیماری صرع بیماری است که در آن سیستم عصبی مرکزی دچار اختلال و فعالیت مغز غیر طبیعی می شود. در واقع فعالیت سلول های عصبی موجود در مغز مختل شده و به تشنج کشیده می شود. بیماری صرع انواع، علائم و شدت های متفاوت و بعلاوه راه های درمان متفاوتی دارد. در این مقاله قصد داریم راه های درمان بیماری صرع را برشمرده و آنالیز کنیم. با ما همراه باشید.

درمان بیماری صرع

ابتدا باید اشاره نمود که بیماری صرع از آن دسته بیماری هاست که به طور کلی قابل درمان نیست، اما تشنج آن می تواند قابل کنترل باشد. کنترل این بیماری تا حد زیادی از تاثیر آن بر فعالیت ها و زندگی روزانه فرد جلوگیری می نماید. راه های کنترل تشنج بیماری صرع در زیر آورده شده است.

1- استفاده از دارو ها

دارو های ضد صرع یا AEDs ها فعالیت الکتریکی مغز را که باعث تشنج می شود، کنترل می نمایند. در صورتی که این دارو ها به صورت منظم و در ساعات معینی در روز مصرف شوند می توانند برترین نتیجه را داشته باشند. طبق آمار گرفته شده حدود هفتاد درصد از افرادی که از این دارو ها استفاده می نمایند تشنج را به طور کلی تحت کنترل درآورده اند. اما باید بدانید که این دارو ها نمی توانند صرع را درمان نمایند و یا نمی توانند هنگام روی دادن تشنج جلوی بروز آن را بگیرند. هدفی که در استفاده از این دارو ها دنبال می شود، استفاده از کمترین میزان و تعداد دارو های ضد صرع با کمترین اثرات جانبی برای متوقف کردن تمام تشنج هاست.

هنگام درمان بیماری صرع با دارو، پزشک ابتدا از یک داروی ضد صرع و در کمترین میزان آغاز به درمان می نماید و به تدریج و تا زمان رسیدن به کنترل تشنج ها در بیمار میزان آن را بالا می برد. در صورتی که این دارو جواب ندهد و با مصرف آن تشنج های فرد کنترل نشود، یک داروی ضد صرع تازه اضافه می شود و داروی قدیمی به آرامی کنار گذاشته می شود.

در صورتی که یک دارو برای کنترل تشنج در بیمار کافی نباشد پزشک داروی دیگری هم اضافه می نماید و بیمار برای کنترل تشنج خود دو نوع داروی ضد صرع را در روز مصرف می نماید. اما باید توجه کرد زمانی که داروی ضد صرع برای یک بیمار معین شد و تشنج ها را در او کنترل کرد، بایستی همان نسخه را مورد استفاده قرار دهد، زیرا بعضی از دارو های ضد صرع نسخه عمومی متفاوتی دارند و دارو های ضد صرع با نسخه های مختلف ممکن است دارای اختلاف کمی با هم بوده و همین اختلاف در کنترل بیماری صرع تاثیر داشته باشد. در صورت کنترل نشدن تشنج ها با مصرف دارو ها راه های درمان دیگری هم وجود دارد.

2- درمان صرع با رژیم غذایی کتوژنیک

رژیم غذایی کتوژنیک از دهه 1920 برای درمان بیماری صرع مورد استفاده قرار گرفته است. در این رژیم چربی بالا، کربوهیدرات پایین و پروتئین کنترل شده است. این رژیم زمانی مورد استفاده قرار می گیرد که حداقل دو دارو از طریق پزشک تجویز شده و نتیجه نداده باشند. استفاده از این روش بعلاوه درمانی مناسب برای بچه ها مبتلا به صرع است که کنترل صرع در آن ها از طریق دارو ها امکان پذیر نبوده و سخت است.

همانطور که می دانید بدن برای تامین انرژی خود از گلوکز حاصل از کربوهیدرات ها استفاده می نماید. در صورتی که بدن از چربی ها برای تامین انرژی استفاده کند مواد شیمیایی در بدن فراوری می شوند که کتون نام دارند. با داشتن این رژیم غذایی ماده دیگری به نام دکانوئیک اسید در بدن فراوری می شود که نقش بسزایی در کاهش تشنج دارد. بعلاوه این رژیم می تواند باعث کاهش تعداد یا شدت تشنج ها شود.

3- تحریک کردن اعصاب واگ

این روش درمانی برای افرادی مورد استفاده قرار می گیرد که از طریق دارو ها درمان نشوند. اعصاب واگ یک جفت عصب است که از مغز آغاز شده و در تمام بدن ادامه پیدا می نماید. وظیفه آن ها تبادل اطلاعات بین مغز و بدن است. در این روش درمان بیماری صرع، یک محرک یا ضربان ساز در قسمت بالای قفسه سینه و به صورت زیر پوستی قرار داده می شود و از طریق یک سیم در سمت چپ گردن به عصب واگ وصل می شود. این محرک با فرستادن تحریکات الکتریکی منظم و ملایم به عصب واگ، فعالیت الکتریکی نامنظمی که در مغز ساطع شده و باعث تشنج می شود را آرام می نماید.

این روش می تواند تعداد، مدت زمان و شدت تشنج ها را پایین بیاورد. این روش هم درمانی برای توقف کامل تشنج ها به حساب نمی آید و ممکن است تا زمان مشاهده تاثیر آن بر تشنج ها دو سال طول بکشد.

4- درمان بیماری صرع با جراحی

جراحی که برای توقف تشنج های ناشی از بیماری صرع یا کاهش آن ها انجام می شود یکی از انواع جراحی های مغز به شمار می رود. جراحی صرع انواع مختلفی دارد. یک نوع این جراحی ها به این صورت است که قسمت خاصی از مغز که تصور می شود مسبب بروز تشنج هاست، حذف می شود. در نوع دیگر، ارتباط آن بخش هایی از مغز که باعث بروز تشنج می شوند را از سایر قسمت های مغز جدا می نمایند. برای پیدا کردن این نقاط قبل از عمل از فرد آزمایش هایی از جمله اسکن MRI، الکتروانسفالوگرافی (EEG) و دور سنجی ویدئویی گرفته می شود. این روش در بعضی افراد شدت تشنج ها را کاهش می دهد و در بعضی دیگر تعداد آن ها را کم می نماید.

5- تحریک مغز به صورت عمیق

در این روش با کاشت الکترود هایی در قسمت های مختلف مغز انجام می دهند و وارد کردن ضربان های الکتریکی کوچک و منظم با این منطقه ها، به تحریک مغز به صورت عمیق می پردازند. این روش درمان بیماری صرع برای افرادی است که در آن ها بیماری صرع به سختی درمان می شود و یا افرادی که نمی توانند جراحی صرع را برای درمان خود انجام دهند. این روش در بعضی افراد به کاهش تعداد تشنج ها می انجامد و در بعضی افراد تاثیری ندارد. بعلاوه مانند روش عصب واگ دو سال طول می کشد که نتایج قابل مشاهده باشند.

سخن آخر

افراد مبتلا به بیماری صرع در سراسر دنیا به 60 میلیون نفر می رسند. بیماری صرع در مردان نسبت به زنان شایع تر است. بیماری صرع خفیف یا شدید ممکن است در اثر جراحت مغزی یا عفونت پدید آید یا دلیل ژنتیکی داشته باشد. اما دلیل بیماری صرع در 70 درصد بیماران ناشناخته است. بیماری صرع در هر سنی می تواند بروز کند.

منبع: سایت ستاره

منبع: راسخون