شکستگی استخوان حتی در دوران کودکی هم می تواند هشداردهنده پوکی یا استئوپورز در بزرگسالی باشد! - وبلاگ فروش ساعت

به گزارش وبلاگ فروش ساعت، شکستگی استخوان در دوران کودکی ممکن است چیزی معمول در نظر گرفته گردد. اما همین شکستگی ها که غالبا آنها را به خاطر جنب و جوش بچه ها در نظر می گیریم، می توانند یک علامت هشدار دهنده از خطر شکستگی و پوکی استخوان در آینده باشد.

سابقه شکستگی های قبلی یکی از قوی ترین پیش بینی نماینده های شکستگی های آینده است، اما دستورالعمل های فعلی برای معین خطر پوکی استخوان، شکستگی های دوران کودکی را نادیده می گیرند و فقط در صورت بروز شکستگی بزرگسالی آن را جدی می گیرند.

محققان تاریخچه شکستگی ها را در گروهی از افراد میانسال آنالیز کردند و در یک پروژه طولی جامع به مدت پنج دهه ادامه دادند.

محققان دریافتند افرادی که در دوران کودکی خود بیش از یک بار دچار شکستگی استخوان می شوند، در بزرگسالی بیش از دو برابر احتمال شکستن استخوان داشتند. در زنان، این مسئله منجر به کاهش تراکم استخوان در لگن در سن 45 سالگی به بعد می گردد.

تقریباً از هر دو کودک یک کودک در دوران کودکی دچار شکستگی استخوان می گردد و تقریباً یک چهارم پسران و 15 درصد دختران دچار شکستگی های متعدد می شوند. اما ما در حال حاضر به طور کامل نمی دانستیم که چرا بعضی از بچه ها به طور مکرر دچار شکستگی استخوان می شوند یا اینکه آیا این شرایط سلامت استخوان بزرگسالان را پیش بینی می نماید یا خیر.

دلایل مختلفی برای شکستگی استخوان در بچه ها وجود دارد.

تحقیقات قبلی نشان داده است که بچه هایی که دچار شکستگی می شوند در خانواده های فقیرتری زندگی می نمایند،بیشتر ورزش می نمایند، اضافه وزن دارند یا شاخص توده بدنی بالایی دارند ، کمبود ویتامین D یا دریافت کلسیم کم دارند و ممکن است مورد آزار فیزیکی قرار گرفته باشند.

اما بچه های که مکرراً شکستگی پیدا می نمایند ممکن است اسکلت های شنماینده ای داشته باشند.

اما یک سوال مهم این است که آیا بچه های که دچار شکستگی می شوند،در طول رشد سریع، به طور موقت استحکام استخوان هایشانم کاهش یافته یا اینکه این ضعف های استخوانی تا بزرگسالی ادامه می یابد؟

در تحقیق نو موسوم به مطالعه Dunedin ، که رشد هزار نوزاد متولد شده بین آوریل 1972 و مارس 1973 دنبال شد.

از آن موقع، اعضای مطالعه به طور مکرر هر چند سال یکبار، از نظر انجام رفتارهای پرخطر، مشارکت در ورزش، آزار جسمی، محرومیت غیره مورد ارزیابی قرار گرفتند.

آنها بعلاوه از زمان کودکی بارها مورد مصاحبه حضوری قرار گرفته اند و در خصوص جراحات، از جمله شکستگی سوال از آنها پرسش شد.

در نهایت معین شد که هم پسران و هم دخترانی که در دوران کودکی بیش از یک شکستگی متحمل شدند، بیش از دو برابر بزرگسالان در معرض خطر شکستگی قرار داشتند. بعلاوه، کسانی که در دوران کودکی بدون شکستگی بودند، در بزرگسالی نیز در این حالت باقی می مانند.

در میان زنان، شکستگی های دوران کودکی با تراکم استخوان کمتر در مفصل ران در اواخر زندگی همراه بود، اما در مردان چنین نکته ای پیدا نشد.

اگرچه مکانیسم های دقیق این افزایش خطر شکستگی در بزرگسالی را نمی دانیم، نتایج می تواند برای افزایش آگاهی افراد در معرض خطر استفاده گردد.

والدین بچه های که به طور مکرر در دوران کودکی دچار شکستگی می شوند باید در خصوص پیشگیری از شنمایندگی مداوم اسکلتی با افزایش سن آگاه شوند.

تغییرات رفتاری مانند افزایش فعالیت تحمل وزن، دریافت بهینه کلسیم و ویتامین D و افزایش مصرف پروتئین و لبنیات، همگی مداخلات مفیدی هستند که می توان آنها را زود آغاز کرد و در طول عمر حفظ کرد.

منبع: The Conversation